Są puszyste i mięciutkie, mruczą, miauczą, łaszą się. Kto? Oczywiście koty. Człowiek udomowił kota prawie 10 tysięcy lat temu, ale dopiero w 1990 roku we Włoszech koty doczekały się swojego międzynarodowego święta. W Polsce pierwsze obchody „Dnia Kota” odbyły się w 2006 roku. „Dzień Kota” to jednak nie tylko wyraz sympatii dla najpopularniejszego zwierzęcia domowego na świecie, ale również inicjatywa mająca na celu uwrażliwienie społeczeństwa na problem bezdomnych i głodujących kotów, które często wiodą trudne, smutne, samotne życie. W naszej kulturze całe pokolenia pamiętają „Pana kotka”, co leżał w łóżeczku, czy też ciekawskiego Filemona i zasadniczego Bonifacego. W tym dniu wszystkie przedszkolaki upodobniły się do swoich czworonożnych przyjaciół, zakładając przygotowane wcześniej kocie opaski. Celem zabaw i zajęć tego dnia było podkreślenie znaczenia kotów w życiu człowieka oraz zwrócenie uwagi ludzi na los porzuconych i bezdomnych zwierząt. Mimo, iż na przestrzeni lat spotykały je różne losy, dziś są coraz bliższe ludziom. Do obchodów Światowego Dnia Kota przedszkolaki przygotowywały się gromadząc wiele książek, ilustracji i zdjęć kotów domowych i drapieżnych. Podczas zajęć poznały zwyczaje, nawyki oraz rasy kotów. Zapoznały się ze sposobami pielęgnacji kotów, kocimi obyczajami , poznały wiele ciekawostek z ich życia. Po, co kotu wąsy? Dlaczego kot poluje na myszy? Dlaczego kot mruczy? Dlaczego koty tak dużo śpią? To był ciekawy „koci” dzień.
Edyta Wodzińska